Αντιλαμβάνομαι την ειρωνεία του να γράψω ένα τόσο μεγάλο κείμενο στο οποίο θα ξοδέψετε χρόνο διαβάζοντας, για να σας πείσω πόσο ασήμαντο είναι να σπαταλάς την ώρα σου με κάθε είδους χρονοβόρες τεχνολογίες όπως τηλέφωνα, το net (και ό,τι αυτό συνεπάγεται: facebook, twitter, email, rss....) και πάει λέγοντας.
Ας είναι όμως αυτά τα τελευταία 5 λεπτά που θα ξοδέψτε στο net για σήμερα, το επόμενο διήμερο ή, ακόμα καλύτερα, μέχρι την άλλη βδομάδα.
Έχω πλήρη επίγνωση ότι δεν ανακαλύπτω την Αμερική (κουφάλα Κολόμβε, τί το ήθελες και 'συ; ), απλά καταθέτω τα ενδιαφέροντα αποτελέσματα που διάβασα από ένα πείραμα και τις δικές μου σκέψεις και εμπειρίες σχετικά με το κατά πόσο η τεχνολογία τελικά επιταχύνει ή επιβραδύνει τη ζωή μας και τις επιπτώσεις που έχει αυτό.
Αφορμή για αυτό το κομμάτι: ένα άρθρο που συνοψίζει το πείραμα των NY Times που καλεί τους αναγνώστες του να “αποσυνδεθούν” από το αγαπημένο τους μέσο επικοινωνίας (κινητό, pc, internet, facebook, twitter κλπ) για λίγο καιρό.
Χμμμ, μου θυμίζει...
...το καλοκαίρι μου.
Πέρασα έναν μήνα στην Χαλκιδική. Τουλάχιστον τον μισό ήμουν μόνος στο εξοχικό.
Διαθέσιμη τεχνολογία:
Μη διαθέσιμη τεχνολογία:
Πώς πέρασα:
Το τηλέφωνο το χρησιμοποιούσα κανονικά (είπαμε, μόνος ήμουν, το Άγιο Όρος κοντά είναι, θα με μαζεύαν από 'κει μετά).
Τηλεόραση άνοιξα 2-3 φορές μόνο, και συνήθως για νανούρισμα (πόσο χαλαρωτική φωνή έχει ο αφηγητής των ντοκιμαντέρ του Σκάι; )
Το πιο εντυπωσιακό ήταν πόσο αναθεώρησα για το ραδιόφωνο. Εδώ και χρόνια ήταν μόνο για όταν βαριέμαι τα cd στ' αμάξι. Αν και είναι κατόρθωμα να βρεις αξιόλογο σταθμό στην Χαλκιδική (παίζει να είναι απ' τις λίγες περιπτώσεις που κάτι κρατικό είναι πολύ καλύτερο απ' το ιδιωτικό), πέρασα πολλές ώρες με εξαιρετικές εκπομπές στο ραδιόφωνο.
(για να μη ξεχνάμε τον τοπικισμό μας) Επειδή σαν την Χαλκιδική δεν είναι πουθενά οι παραλίες, τις εκμεταλλεύτηκα αρκετά: περίπου 2 ώρες ημερησίως στα βαθιά και κάνα δίωρο ακόμα άραγμα στην αμμουδιά.
Ποτέ δεν ήμουν κάνα τούμπανο παθιασμένο με γυμναστική(λίγο διάδρομο και μερικούς κοιλιακούς μια στο τόσο) αλλά εκεί έκανα κάθε μέρα (πέρα απ' το κολύμπι) γύρω στη μιάμιση ώρα διάφορες ασκήσεις. Κάπως έπρεπε να περνάει η ώρα μεν, αλλά κι αυτά που λένε ότι χαρίζει ευεξία, ανεβάζει και την ψυχολογία κλπ; Ε, δεν έχουν και πολύ άδικο τελικά.
Διάβασμα (για μένα είναι εντυπωσιακό από μόνο του) για την σχολή (αυτό θα έπρεπε να είναι εντυπωσιακό για όλους! Να αρχίζεις διάβασμα μια βδομάδα μετά την προηγούμενη εξεταστική αντί για μια βδομάδα πριν την επόμενη;). Έβγαλα την θεωρία ενός μαθήματος διαβάζοντας περίπου 3 ώρες τη μέρα και δεν ένοιωθα ότι κάνω και πολύ αγγαρεία.
“Αυτοσχεδιάζοντας” (για να το θέσω ευπρεπώς) στην κουζίνα. Ας είναι καλά ο μπαξές του θείου, όσα φαγητά κι αν έκαψα, την σαλάτα την είχα σίγουρη κάθε μέρα.
Έπαιξα περισσότερη κιθάρα απ' όσο έχω παίξει συνολικά τους τελευταίους 2-3 μήνες.
Σχεδιάζοντας το δεντρόσπιτο που από πιτσιρίκι ήθελα. Ούτε τώρα το απέκτησα βέβαια, αλλά τουλάχιστον έγινε η αρχή.
Προσέξατε κάτι; Το laptop δεν το ακούμπησα όσες μέρες ήμουν μόνος μου. Βέβαια τις τελευταίες μέρες των διακοπών, ήρθε και με βρήκε ένας φίλος και ανακαλύψαμε ότι στο μπαρ που πηγαίναμε τα βράδια είχε τσάμπα wifi. Ξαφνικά πήγε όλο στράφι γιατί αρχίσαμε να καιγόμαστε εκεί τα απογεύματα (αν και βάλαμε όριο γύρω στο τέταρτο έκαστος για να μη αποκαούμε).
Στις διακοπές είναι εύκολο,...
Έτσι λένε και κάποιοι απ' αυτούς που έκαναν το πείραμα της NY Times.
Λογικό, αν είσαι ξεκομμένος (όπως περίπου ήμουν εγώ στην αρχή) πρέπει να 'σαι στα όρια της εξάρτησης για να αναζητάς ντε και καλά μια δόση τεχνολογίας. Αν όμως έχεις τον πειρασμό μπροστά σου, πολύ πιο δύσκολα να αντιστέκεσαι. Γι' αυτό άλλωστε διάλεξα να μη βάλω κάποιο απ' τα πακέτα για internet 3 μήνες τον χρόνο στο εξοχικό.
...στην καθημερινότητα όμως;
Την τηλεόραση την έχω κόψει από αρκετά παλιά. Γύρω στα 3-4 χρόνια πριν, όταν συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να περάσω κυριολεκτικά όλη τη μέρα χαζεύοντας (ακόμα και τίποτα ενδιαφέρον να μην είχε), την εξόρισα απ' το δωμάτιο. Ξαφνικά κέρδισα ένα πλήθος ωρών.... το οποίο άρχισα να σπαταλάω στον υπολογιστή!
Οι αγαπημένες μου δικαιολογίες απενοχοποίησης:
“είναι καλύτερο απ' την tv γιατί διαλέγω αυτά που βλέπω/διαβάζω/ακούω” και,
“δεν είναι τόσο κάψιμο γιατί μαθαίνω διάφορα”
Και τα δύο ισχύουν μέχρι ενός βαθμού, όχι όμως αρκετά για να αποτελέσουν δικαιολογία.
Με τόση πληροφορία που κυκλοφορεί, είναι αδύνατο να τα ξεσκαρτάρεις όλα οπότε καταλήγεις πάλι σε 1-2 site για ειδήσεις (TVXS, zougla, troktiko, in.gr, διάλεξε και πάρε) και 2-3 μέσα επικοινωνίας (e-mail, msn, facebook, twitter, myspace, skype κλπ – πόσοι non tech savvy έχουν λογαριασμό σε όλα αυτά; Ελάχιστοι).
Όσο για αυτά που έμαθα ασχολούμενος περισσότερο με υπολογιστές, αυτό που κυρίως κρατάω είναι ότι παράτησα τα Windows και το γύρισα σε Ubuntu/Linux. Κατά τ' άλλα έμαθα:
html/css και λίγο php. Χοντρικά δηλαδή έμαθα να φτιάχνω websites. Εκτός από ένα site που βοηθάω να φτιαχτεί για κάτι φίλους, έχω απορία να δω αν θα μου χρησιμέψει ξανά.
κάποια προγράμματα υπολογιστικής ρευστομηχανικής. Καλά είναι αλλά καμία σχέση με το αντίστοιχο μάθημα της σχολής, οπότε πάλι προς το παρόν δεν έχει αποδώσει.
τί σημαίνουν τα παρακάτω: “GUI”, “sudo”, “rtfm”, “apache server”, “Xserver”, “smtp”, “webdav”, “ssh” και διάφορα άλλα που όσοι δεν ξέρετε, πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο να τα googlάρετε.
να χακάρω το ipod, την φωτογραφική μου μηχανή (Αμέ! Άμα έχεις όρεξη να σαπίσεις... Αν κι ακόμα δε το δοκίμασα) και διάφορα άλλα τεχνο-σχετικά πράματα, αλλά...
...θα αποδώσουν όλα αυτά κάποια στιγμή;
Δε το αποκλείω...
Σίγουρα το ελπίζω...
Αλλά δε βάζω και το χέρι μου στη φωτιά.
Για μια μέρα ποντικός.
Αν γινόσουν για μια μέρα το ποντίκι μου λοιπόν, πώς θα πέρναγες;
Η φωλιά σου θα ήταν το google reader (rss reader - για όσους δε ξέρουν τί είναι). Θα πάλευες ψυχαναγκαστικά να ξεσκαρτάρεις τα πάντα, αφού τα νέα (τεχνολογικά, πολιτικά, από blogs, από αστείες σελίδες και άλλα διάφορα) δε θα σε άφηναν σε ηρεμία.
Το gmail θα ήταν το ψυγείο όπου συχνά θα πεταγόσουν ελπίζοντας ότι κάτι καινούργιο θα έχει εμφανιστεί.
Ο γάτος του σπιτιού θα ήταν για σένα κάτι σαν το facebook: σε παρακολουθεί συνέχεια, αλλά απ' την άλλη δε θα 'θελες να λείπει γιατί σου δίνει κάτι ν' ασχολείσαι μερικές φορές τη μέρα (αρκετά post από άρθα που μ' αρέσαν, και μερικά σχόλια. Τα ηλίθια applications (παιχνίδια, quiz, groups σε φάση “εμένα μ' αρέσει το σουβλάκι χωρίς κρεμμύδι” ) τα αγνοώ από παλιά.
Κατά διαστήματα θα 'βλεπες καμιά ταινία/σειρά ή μερικά βίντεο στο youtube.
Το ποντικοφάρμακο και σβέλτα.
Τί έκαναν λοιπόν όσοι συμμετείχαν εθελοντικά στο πείραμα των NY Times; Οι περισσότεροι παράτησαν το κινητό τους ή/και το internet. Κάποιοι παράτησαν τελείως ακόμα και το pc, ενώ μία γυναίκα (χωρίς να το έχει θέσει ως στόχο) κατέληξε υποσυνείδητα να αποφεύγει ακόμα και τον φούρνο μικροκυμάτων.
Άντεξαν;
Υπό την έννοια ότι επιβίωσαν, ναι.
Υπό την έννοια ότι το ευχαριστήθηκαν τόσο που το καθιέρωσαν, όχι -αλλά όλοι πήραν κάποιο δίδαγμα.
Τα συνηθέστερα αποτελέσματα:
Εκτός απ' αυτά, παραθέτω και δύο ατάκες που μ' άρεσαν:
Η καθηγήτρια Michelle Francl λέει:
“...ballancing between finding new stuff and figuring out how to use the stuff Ι already have. Ιnformation is not the same as knowledge.”,
ενώ ο Jason Hoffman, ιδρυτής μιας διαδικτυακής εταιρείας
“...urged his employees to cut out the instant-messaging and swear off multitasking. From now on, he told them, severely restrict e-mail use and conduct business the old-fashioned way, by telephone. All of a sudden, - Mr. Hoffman said of the results - their evenings are free. All of a sudden Monday doesn’t feel so overwhelming.”
Μπορεί το “παλιομοδίτικο” τηλέφωνο να είναι πιο αποτελεσματικό από το “σύγχρονο” e-mail;
Αν ναι, αυτό οφείλεται στην φύση των δύο αυτών μέσων ή στο ότι ακόμα δεν έχουμε μάθει να χειριζόμαστε σωστά την σύγχρονη τεχνολογία (παρότι έχουν περάσει κοντά 40 χρόνια από την εφεύρεση του e-mail);
Ή μήπως η τεχνολογία τελικά απλά μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ταχύτητας;
Δύο παραδείγματα.
Όταν οι συνδέσεις ήταν αργές, πόσες ώρες ξόδευες βλέποντας ταινίες που κατέβαζες ή βιντεάκια στο youtube; Τώρα που κατεβάζεις ταινία σε 1-2 ώρες, πόσο χρόνο ξοδεύεις κάνοντας το ίδιο; Πολύ περισσότερο σίγουρα.
Άρα παρότι η τεχνολογία έγινε γρηγορότερη, ουσιαστικά σου τρώει περισσότερο χρόνο.
Μια άλλη απλοϊκή λογική λέει ότι αφού τα αυτοκίνητα είναι γρηγορότερα από άλλα μέσα μεταφοράς, όσο περισσότεροι άνθρωποι έχουμε αυτοκίνητο, τόσο γρηγορότερα θα κινούμαστε. Χρειάζεται πραγματικά να καταρρίψω αυτό το επιχείρημα; Απλά δες έξω απ' το παράθυρό σου το μποτιλιάρισμα. Καλά, όχι τώρα που είναι μέσα Αυγούστου, σε κάνα δυο βδομάδες. (Ένα σχετικό και ενδιαφέρον άρθρο που έτυχε να διαβάσω σήμερα).
Αρχίζω αποτοξίνωση λοιπόν...
Μερική.. Μη το παρακάνουμε κιόλας:
Πρώτο βήμα, αύριο ξεσκονίζω τα rss feeds μου για να ξεκαθαρίσω ποια site θα συνεχίσω να παρακολουθώ (Πραγματικά μπορεί να καταντήσει πολύ ψυχαναγκαστικό -το άτιμο TVXS, γύρω στα 50 άρθρα τη μέρα, ούτε να τα ξεσκαρτάρεις δε προλαβαίνεις).
Τηλεόραση έτσι κι αλλιώς την έχω κόψει.
Στο κινητό, θα προσπαθήσω να περιορίσω τα άσκοπα μηνύματα και τηλεφωνήματα (Πώς ορίζονται αυτά; Θα δείξει.)
E-mail θα κοιτάω μία ή δύο φορές τη μέρα το πολύ.
Facebook ίσως μπαίνω μια φορά τη μέρα για 10 λεπτά. (Αν δω ότι καίγομαι, θα το κάνω κάθε δύο μέρες κ.ο.κ).
Δεν θα κάνω το κλασικό λάθος να “ανοίγω το pc για 5 λεπτά καθώς τρώω πρωινό για να δω e-mail και καμία είδηση” γιατί έτσι απλά καταλήγεις να χάνεις σχεδόν όλη τη μέρα.
Αυτοκίνητο έτσι κι αλλιώς, όταν πάω κέντρο ώρες αιχμής το αποφεύγω (αμάξι μέχρι κάπου ήρεμα, λεωφορείο και μετρό). Θα προσπαθήσω όμως να βρω κι άλλους τρόπους να το περιορίσω.
Ήδη απενεργοποίησα τα notifications για καινούργια e-mail, ειδοποιήσεις στο facebook, rss feeds κλπ.
Και το timing δεν είναι κακό, μπας κ διαβάσω τίποτα για την εξεταστική να τελειώνουμε σιγά σιγά και μ' αυτόν τον βραχνά της σχολής.
Καμιά άλλη συμβουλή;
Εσείς τί ποσοστό χρόνου απ' αυτόν που ξοδεύετε στο pc και το net νομίζετε τον αξιοποιείτε και τί ποσοστό είναι απλή σπατάλη;
Σημείωση: Ξαναδιαβάζοντάς το, μάλλον δίνω μια εικόνα ενός καμένου μπλιμπλικά. Δεν είναι ακριβώς έτσι - όντος περνάω αρκετές ώρες στο pc, αλλά έχω και άλλα ενδιαφέροντα. Θα 'θελα όμως να περιορίσω το κάψιμο λίγο γιατί αρχίζει να παραγίνεται.
Πηγές:
