Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

...για τις γνωριμίες

Σε είδα......στον εθνικό κήπο.
Δούλευες στα γυρίσματα του βιντεοκλίπ.Μου γυάλισες λίγο και σκέφτηκα ότι θα ταν ενδιαφέρον να σε ξαναπετύχω κάπου (τυχαία ή σε καμιά άλλη δουλειά του Γ.Χ., καννα live, κάτι....)
Όταν γύρισα σπίτι, με είχες κάνει ήδη add στο Facebook.
Πόσο ξενέρωσα;
Η αγωνία του αν θα σε ξαναπετύχω χάθηκε, όπως κ η ευχάριστη έκπληξη που θα ένιωθα αν αυτό γινόταν. Oh well...

Σε είδα......σε ένα πάρτυ από τον χορό.
Είχες έρθει τυχαία με μια φίλη σου. Χορέψαμε, πιάσαμε την κουβέντα, πήγαμε για ποτό κ για άλλο χορό κ κανονίσαμε να βρεθούμε την επομένη.
Πόσο πολύ γουστάρω που δεν σε έχω στο Facebook και δεν έχω κ εύκολο τρόπο να σε βρω από κάποιον κοινό γνωστό.
Έτσι, όταν κ άμα κανονίσουμε να ξαναβρεθούμε, θα μπορώ να μάθω για την αγαπημένη σου ταινία/μουσική/βιβλίο, πού έχεις ταξιδέψει ή θα ήθελες να ταξιδέψεις κ όλα αυτά τα μπανάλ που κάποτε χρησίμευαν στο να σπάσει ο πάγος στα πρώτα ραντεβού..

2 σχόλια:

  1. κάποιοι δεν ειναι τόσο καλοί με τα λόγια. και δεν πειράζει. και κάποιοι ειναι ντροπαλοί. και ουτε και αυτο πειράζει. και το facebook δεν ειναι κακό. είναι απλά ένα εργαλείο. οπως το τηλέφωνο. θα αναθεματίσεις τώρα και τον Bell?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χμμμ... πολύ καλά.. αν ξεχνάω εγώ να ασχοληθώ με το blog μου, τί να περιμένω από τους άλλους.. sorry που ξεχάστηκα τόσο καιρό να απαντήσω..

    Δεν καταριέμαι το facebook, αλλά τον τρόπο που έχουμε καταλήξει να το χρησιμοποιούμε πολλοί (παρατηρείς το πρώτο πληθυντικό, έτσι; δε βγάζω την ουρά μου απ' έξω).

    (Αν διαβάσει το παρακάτω κάποιος από την παρέα μου θα με βρίσει που ξαναλέω το κλισέ μου, αλλά....) Όπως το μαχαίρι μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο εργαλείο ή φονικό όπλο, έτσι κ το facebook μπορεί να είναι εργαλείο ή "σαπίλλα" (όπως κ αν ερμηνεύει τη σαπίλλα ο καθένας)

    Κ γω χρησιμοποιώ πολύ το facebook αλλά προσπαθώ να αποφεύγω όσο μπορώ κουτσομπολία κ τα συναφή.

    Ούτε εγώ εξάλλου είμαι καλός στα λόγια και είμαι φοβερά ντροπαλός και (συνήθως) δε με πειράζει. Αυτό όμως που ήθελα να πω είναι ότι χάνεται η μαγεία και αγωνία της πρώτης γνωριμίας αν καταφύγεις εκεί (αγωνία στην οποία συνεισφέρει σίγουρα το ότι δεν είμαι καλός στα λόγια).

    Δες το αλλιώς: όσο κακός κ αν είναι κάποιος με τα λόγια, όσο δυσάρεστο κ αν είναι το να χωρίζεις κάποιον, έχει επικρατήσει γενικά η ιδέα ότι είναι "άσχημο" να το κάνεις με μήνυμα. Προφανώς ο μόνος λόγος που κάποιος θα σκεφτόταν να το κάνει κάνει είναι ακριβώς για να αποφύγει την προσωπική επαφή μαζί του γτ είναι κτ δυσάρεστο. Όταν λοιπόν είναι κάτι το ευχάριστο, γιατί να θες να το αποφύγεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή