Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

...για τα ΜΜΕ



Το ότι παρουσιάζουν αποσπασματικά τα γεγονόντα κ εν ολίγοις δημιουργούν μια εικόνα αρκετά έως τελείως διαφορετική από την πραγματική το χουμε πάρει χαμπάρι από καιρό κ δεν έχω σκοπό να κάτσω να το αναλύσω παραπάνω.. Αρκετές κουβέντες έχουν γίνει επί τούτου.. Απλά είδα αυτό το βίντεο στις ειδήσεις σήμερα κ χύθηκα στα γέλια... Το ξέρω ότι μας περνάνε για ηλίθιους αλλά να δείχνουν μια εικόνα κ να προσπαθούν να μας πείσουν για μια άλλη;

"Βρίζει τους αστυνομικούς όπως μπορούμε (με την τεχνική ανάγνωσης χειλιών) να διακρίνουμε στο πλάνο"

"Και τους απειλεί..."

"...επίμονα κιόλας (μία ολόκληρη φορά)..."

(Χριστέ μου, με τί τους απειλεί τους καημένους;)

"... με ένα κομμάτι ύφασμα"

Απορώ πώς δεν τράβηξαν όπλο σε αυτή την τρομακτική απειλή..
Και χωρίς το βίντεο, απλά την περιγραφή να ακούσει κανέις, είναι γελοίο..

Αν πιστεύουν ότι ένας 12χχρονος με ένα κασκόλ είναι απειλή, τότε μάλλον δικαολογημένα πυροβόλησαν πριν 2 βδομάδες στα εξάρχεια..
Γιατί όντως είναι απειλή, αλλά όχι όπως πάνε να την πουλήσουν: απειλή για τους μπάτσους.. Είναι απειλή για την κοινωνία τους αφού ο πιτσρικάς αυτός, αντί να παίζει με κάννα παιχνίδι κάτω απ' το δέντρο -που ξαναστήσαν άρων άρων- προτιμάει να "παίζει" με τους μπάτσους..



Υγ. Επιτέλους η κυβέρνηση ξύπνησε κ έσπευσε να προστατέψει τα όνειρα των νέων: έστειλε μια διμοιρία να υπερασπιστεί το δέντρο κ να σώσει έτσι την ευτυχία των πιτσιρικάδων..

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

... για την ανθρωπιά

(ξέρω, είναι λίγο μεγάλο άρθρο, αλλά αξίζει να το διαβάσετε)

Πέρασαν οι γιορτές και μαζί με την έξαρση του υπερκαταναλωτισμού, έφυγε και η έξαρση φιλανθρωπίας που μας πιάνει όλους αυτή την εποχή: να δώσουμε κάτι στα παιδιά των φαναριών, να κεράσουμε ένα σουβλάκι, ένα κρουασάν ή έστω τσίχλες σε κάποιον που ζητιανεύει και όλα αυτά που μας κάνουν να νιώθουμε σαν τον Αϊ-Βασίλη. Πολλοί το κάνουν γιατί το θέλουν πραγματικά, κάποιοι από συνήθεια ενώ άλλοι για να ξεγελάσουν τις τύψεις που νιώθουν όταν βγαίνουν από ένα μαγαζί φορτωμένοι με δώρα και αντικρύζουν ένα ρακένδυτο παιδάκι να τους κοιτάει με... ζήλεια; θλίψη; Όποιος ο λόγος που το κάνουμε πάντως, το αποτέλεσμα είναι καλό..
Τις υπόλοιπες εποχές όμως, τί γίνεται; Αν θέλετε να νιώσετε ότι βοηθάτε κάποιον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ και ΟΛΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ -όχι μόνο περιστασιακά, υπάρχει τρόπος. Και μάλιστα, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΟΔΕΥΤΕΙΤΕ....!!! Αν έχετε κάποιες οικονομίες (δε χρειάζεται να είναι πολλές, πάνω από $25) ΔΑΝΕΙΣΤΕ τες σε κάποιον/ους σε μια αναπτυσσόμενη χώρα για να τον βοηθήσετε να φτιάξει μια μικρή επιχείρηση (μπακάλικο, μικρή βιοτεχνία, εστιατόριο κλπ) ή να επεκτείνει μια ήδη υπάρχουσα. Φυσικά, ο δανεισμός είναι ΑΤΟΚΟΣ...
Πώς λειτουργεί; Πηγαίνετε στην σελίδα www.kiva.org και ανοίγετε έναν λογαριασμό. Μέσω πιστωτικής ή PayPal "φορτώνετε" το ποσό που θέλετε στον λογαριασμό σας και μετά διαλέγετε σε ποιόν θέλετε να δανείσετε.. Δεν χρειάζεται να καλύψετε όλο το ποσό που ζητάει το κάθε άτομο, αυτό καλύπτεται από πολλούς "επενδυτές".. Το ποσό ξεπληρώνεται συνήθως με μηνιαίες δόσεις.
Πώς λειτουργεί το όλο σύστημα (επειδή προφανώς οι δανειολήπτες δεν έχουν πρόσβαση σε Η/Υ) και πώς εξασφαλίζετε τα χρήματά σας; Η KIVA είναι μη κερδοσκοπική οργάνωση που συνεργάζεται με επιμέρους μη κερδοσκοπικές οργανώσεις που έχουν έδρα την εκάστοτε χώρα. Οι "αντιπρόσωποι" εκεί εξετάζουν την κάθε περίπτωση και κατά πόσο μπορεί ο δανειολήπτης να ξεπληρώσει το χρέος. Μάλιστα, για τον κάθε δανειολήπτη έχει δημιουργηθεί "προφίλ" στην σελίδα (το οποίο μπορείτε να δείτε) που δείχνει τί δάνεια έχει πάρει στο παρελθόν, αν τα ξεπλήρωσε έγκαιρα κλπ. Επίσης, ο "αντιπρόσωπος" γράφει μια αναφορά ανά τακτά διαστήματα, ενημερώνοντάς σας έτσι πώς πάει η επιχείρηση.. Μπορείτε λοιπόν να γνωρίσετε λίγο καλύτερα το άτομο που βοηθάτε (σε αντίθεση με μια δωρεά σε κάποια οργάνωση), να του μεταφέρετε μηνύματα, ακόμα και να το γνωρίσετε προσωπικά αν ποτέ βρεθείτε στην χώρα του..Έτσι, το ποσοστό αποπληρωμής των δανείων που γίνονται από αυτή την οργάνωση ξεπερνάει το 99%. Ακόμα, όμως, και στη δυσάρεστη περίπτωση που κάποιος τελικά αρνείται ή αδυνατεί να σας ξεπληρώσει, πολλές φορές οι επιμέρους μη κερδοσκοπικές οργανώσεις ξεπληρώνουν το δάνειο, προκειμένου να μην σπιλώσουν τη εγκυρότητά τους και σταματήσει ο κόσμος να χορηγεί δάνεια σε αυτή την περιοχή.
Αυτά είναι όσα κατάλαβα μέσα από μια πρόχειρη εξερεύνηση της σελίδας. Ψάξτε και εσείς..

Τώρα, για τους πιο φιλόδοξους, έχουν δημιουργηθεί παρόμοιες σελίδες όπου ο δανεισμός είναι με τόκο. Και μάλιστα δελεαστικό (10-30%). Η λογική είναι ότι σε χώρες πχ. της Αφρικής αν δανειστεί κάποιος, ο τόκος είναι 80-100+%. Έτσι, συμφέρει κάποιον να δανειστεί ακόμα και με 30%. Ένα ποσοστό το κρατά η εταιρεία, ενώ το άλλο είναι το κέρδος σας. Εκεί κανείς όμως δεν εγγυάται τα χρήματά σας. Η οργάνωση της εταιρείας είναι παρόμοια με την KIVA, οπότε υπάρχουν επιμέρους "γραφεία" που ελέγχουν τους δανειολήπτες, αλλά κανείς δε πρόκειται να σας πληρώσει σε περίπτωση που ο δανειλήπτης αδυνατεί να το κάνει ο ίδιος.

Η άποψή μου για όλα αυτά; Στο επίπεδο όπου όλα είναι όπως τα λένε (η KIVA μου ενέπνευσε επμίστοσύνη) ακούγεται καλή ιδέα, παραμένω όμως επιφυλακτικός. Απ' τη μία, είναι κατάρα να ρίξουμε και αυτές τις χώρες στον βούρκο των δανείων. Απ' την άλλη, αν αξιοποιούνται για να βελτιώσουν το επίπεδο της ζωής τους είναι αποδεκτό.(;) Αρκεί να υπάρξει μέτρο ώστε να μη φτάσουν και εκεί στην κατάντια μας των εορτο-διακοπο-ό,τι_να'ναι-δανείων.
Πού είναι το μέτρο και ποιός το ορίζει; Δε το ξέρω αυτό. Αυτό που ξέρω είναι ότι δυστυχώς πέτυχα μια άλλη, παρόμοια σελίδα η οποία δεν δανείζει σε αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά σε άτομα που δεν έχουν να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους σε τράπεζες !!!(το δάνειο προφανώς έχει αρκετά μεγαλύτερο επιτόκιο απ' της τράπεζας). Αυτό είναι τοκογλυφία και σίγουρα είναι πολύ πέρα από το δικό μου μέτρο.
Για την εταιρεία που δανείζει στην Αφρική με κάποιο επιτόκιο, δεν μπορώ να αποφασίσω. Είναι μεν εκμετάλλευση, αλλά οφελούνται και αυτοί.. Άρα είναι εκμετάλλευση; (με την ίδια λογική και η δουλειά είναι εκμετάλλευση, αλλά όλοι παρακαλάμε να βρούμε). Αυτό που φοβάμαι είναι, επειδή εκεί μιλάμε για εταιρεία, το ενδεχόμενο οικονομικής ομηρίας και, σε τέτοιες περιοχές, ακόμα και υποδούλωσης.

Ελπίζω να ασχοληθείτε λίγο, να το ψάξετε και περιμένω τις σκέψεις σας.

(δεν αναφέρω τις εταιρείες που δανείζουν με τόκο, αφού δεν είμαι σίγουρος αν τις στηρίζω και επιλέον, εφόσον είναι ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ, δεν έχω σκοπό να κάνω τσάμπα διαφήμιση)

υγ. δε το χω δοκιμάσει ακόμα, αφού δεν έχω κάρτα που να δουλεύει στο νετ, αλλά μόλις μπορέσω θα πάω να βγάλω για να το δοκιμάσω και θα γράψω γις εντυπώσεις μου.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2008

...για τις Χριστουγεννιάτικες "ευχές"


Ως συνήθως, την περίοδο των γιορτών όλο κ κάποιο κανάλι θα δείξει στις ειδήσεις μερικά παιδάκια να κάνουν ευχές.. Απ' αυτά, άλλα θα ευχηθούν υγεία, ειρήνη κ ευτυχία για όλα τα παιδάκια του κόσμου ενώ κάποια άλλα θα ζητήσουν το καινούργιο Playstation ή μια Barbie.. Φέτος όμως άκουσα την εξής πρωτότυπη κ συνάμα τρομακτική ευχή από ένα κοριτσάκι: "Θέλω ο Άγιος Βασίλης να μου φέρει καλούς βαθμούς στο επόμενο τρίμηνο".

Δυστυχώς έχουμε φτάσει στο σημείο να πιστεύουν οι νέοι ότι το σχολείο είναι πάνω απ' όλα. Θεοποιούμε δασκάλους, καθηγητές κ βαθμούς. Το ξέρουμε αυτό από καιρό, δεν ενοχλεί όμως... Η "λογική" είναι: "Ας κουραστούν λιγάκι παραπάνω, τί θα πάθουν; Για το καλό τους είναι". Κ έτσι καταλήγουν παιδιά με ένα πρόγραμμα πιο φορτωμένο κ απ' αυτό ενός ενήλικα- σχολείο, φροντιστήριο, χορός, μουσική, ξένες γλώσσες κ πάει λέγοντας.
Όταν όμως δίνεται σε ένα πιτσιρίκι η ευκαιρία να ευχηθεί για αυτό που θέλει πιο πολύ στον κόσμο, αυτό που σκέφτεται κάθε βράδυ πριν πέσει για ύπνο, αυτό που βλέπει στα όνειρά του, αν ζητήσει για καλούς βαθμούς, χαθήκαμε..