...για το Παθητικό Downloading

Έχει παραγίνει πια το θέμα με το downloading.. Αλίμονο, δεν είμαι απ' αυτούς που πιστεύουν ότι η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική ή κάτι τέτοιο, αλλού το πάω..


Σήμερα "τσακωνόμουν" με έναν φίλου που δουλεύει στον ΟΤΕ κ του 'λεγα τον πόνο μου πως ενώ πληρώνω για 10Mbps (όχι στον ΟΤΕ, σε άλλη εταιρεία), το περισσότερο που έχω πετύχει είναι γύρω στο 1.030 kbps, ενώ στα torrents πετυχαίνω μέχρι εκατόν-κάτι.. Το συζητήσαμε λίγο πιο φιλοσοφικά το θέμα κ αργότερα το ξανασκέφτηκα..
Κ τί έγινε; Αντί να κατεβάσω μια ταινία σε 2 ώρες, θα την κατεβάσω σε 5.. Έτσι κ αλλιώς ποιός κάθεται κ περιμένει αγωνιωδώς να τελειώσει αυτό που κατεβάζει; Το βάζεις να κατεβαίνει κ όταν τελειώσει έχει καλώς.. Βάζεις κ κάτι άλλο να κατεβαίνει συχρόνως (γτ δε σου φτάνει που έχεις "αργή" σύνδεση, θες να κατεβάσεις κ όλες τις υπερπαραγωγές του Χόλυγουντ πριν προλάβουν να βγουν στο σινεμά) κ εντωμεταξύ βλέπεις κάτι που έχεις ήδη κατεβάσει... Κ όταν κατέβουν τα υπόλοιπα, βάζεις να κατεβαίνουν καινούργια.. Κ πότε προλαβαίνεις να τα δεις/ακούσεις; Όση ώρα κατεβαίνουν τα επόμενα.. Κ αν κάτι (έστω ένα τραγούδι) σ' άρεσε κ θες να το ξανακούσεις; Πού χρόνος για τέτοια.. Πρέπει να πας στο επόμενο γτ μετά πότε θα προλάβεις να τα δεις/ακούσεις όλα;

Μήπως λοιπόν έχουμε εθιστεί στο downloading κ το μόνο που κάνουμε πλέον είναι απλά να γεμίζουμε δίσκους με ταινίες ή τραγούδια που μπορεί τελικά κ να μην ακούσουμε ποτέ; Κ αν τα ακούσουμε έτσι περαστικά, ενώ κάνουμε μια δουλειά στο pc, τί να το κάνω; Η μουσική για να την ΑΚΟΥΣΕΙΣ όπως πρέπει θέλει χρόνο, προσοχή, αφοσίωση κ επανάληψη..
Η πειρατεία δεν σκοτώνει τη μουσική, λοιπόν -τους ακροατές σκοτώνει...